جهان من تماشایی است

نقابت را که برداری جهان من تماشاییست

نگو من را نبین، باران چشمم بی تو دریاییست
کنار شعله های شب، تب تاریکی ام پیداست

تو را گر گم کنم روزی، جهانم شوم و بی معناست
میان میله های غم، اسارت با تو آزادیست
غمت اوج شکوفایی ، برای شعر تنهایی ست

میان واژه ها امشب برای تو چه غوغایی ست
شده شعری تمام من، جهان من تماشایی ست

اکرم احمدی ، کتاب طلوع یک رویا