پر از مه می بارم 

تو هستی 

بسان ابرهای گرفته 

در آسمان قلبم.

صدایت که سکوت شد 

قلبم گوش شد 

چشمم زبان 

دستم شعر.

تجلی وجودت 

شعله ور کرد

دریای دلم را 

من از ملکوت چشم هایت 

به معراج عشق رفتم

شاعر : اکرم احمدی