شنبه, ۱ دی ۱۴۰۳، ۱۰:۴۲ ب.ظ
اکرم احمدی

نوشین لبم در خواب خوش، بیتاب رویش گشته ام
آذین زدم شب را به دل، مدهوش مویش گشته ام
دانم که در خوابست و من عاقلترین دیوانه ام
بی تاب او، بیخواب او، آواره ی میخانه ام
من با شراب چشم او مستانه ی بوسیدنم
در بستر تاریک شب امشب غزل آبستنم
اکرم احمدی ، کتاب طلوع یک رویا
۰۳/۱۰/۰۱
۰
۰
اکرم احمدی